Bijna wekelijks haalt het de voorpagina’s van de kranten: Jongeren die gestrest ziek thuis zitten. Het worden er steeds meer, de olievlek dijt uit. Hoe komt het? Waarom zit er geen rem op de groei, wie gaat hoe het tij keren?
-
Taboe
Een deel van de gestreste jongeren is zich ervan bewust dat ze iets moet veranderen in de dagelijkse routine, ze voelen zelf aan dat het ‘zo niet langer kan’. Prima. Er is echter een nog grotere groep voor wie het absoluut een taboe is in de sociale omgeving om te benoemen dat ze doodop en uitgeput zijn. Dus: ‘kop in het zand’ dan is het een probleem onzichtbaar. Uiteraard schiet de uitputting daar wortel en woekert het voort door het lichaam. De gevolgen putten het lichaam uit en op een bepaald moment ‘vallen ze uit’. Iedereen is verbaasd…
-
Constant aanstaan, nooit rust
Vanuit de stressfysiologie zien we dat de jongere van vandaag veel lijkt op de veertiger van 20 jaar geleden. Kreeg je voorheen rond je veertigste een mid-life crisis of burn-out, de twintiger van vandaag voelt net zoveel druk omdat ze ervaren dat de verwachtingen van anderen en henzelf veel te hoog gespannen zijn. Ze horen al twintig jaar dat ze allemaal gelijke kansen hebben op de arbeidsmarkt. Die arbeidsmarkt is echter drastisch veranderd: met de enorme flexibilisering, korte arbeidscontracten… niet iedereen kan daar even goed tegen. Jongeren kunnen hun toekomst vrijwel niet plannen: hoe koop je een huis met een nul-uren contract? Tel daar de continue aanwezigheid van multimedia prikkels bij op en je krijgt een klimaat waarin mensen nooit rust of ontspanning hebben. Alle voelsprieten voor alle kansen en communicatie staan constant aan, en dat is niet gezond!
-
Jonge, werkende moeders en gelijke kansen?
Jonge werkende moeders voelen de hete adem: enerzijds is het een maatschappelijke norm dat ze dezelfde carrièrekansen hebben als hun mannelijke collega’s, anderzijds zijn zij degenen die het gezin draaiend houden en alles combineren: werk, verantwoordelijkheid voor de activiteiten van hun kinderen, de sociale structuur rond het gezin overeind houden en vooral leuk doen, altijd maar leuk doen! Hoog opgeleide werkende moeders vallen bij bosjes neer… Surprise? Niet echt, ze herkennen zelf dat ze veel te lang vanuit wilskracht doorgegaan zijn, waarbij alle mentale en emotionele grenzen overschreden zijn en het lichaam al veel langer uitgeput is dan ze willen toegeven.
-
Frustratietolerantie
Een van de zegeningen van de moderne opvoeding ten opzichte van twee generaties geleden is dat jongeren nu worden opgevoed met complimenten. De kleintjes mogen praten aan tafel, hun ouders en leerkrachten tutoyeren, zelf beslissingen nemen. Daarin schieten sommige ouders door: ze durven zich niet autoritair op te stellen en durven geen nee meer te zeggen, met het risico dat kinderen een zeer lage frustratietolerantie ontwikkelen. Ze zijn gewend in veel hun zin te krijgen, ontwikkelen een overdreven groot ego en missen de vaardigheid om met tegenslagen om te gaan. Dat kan later, tijdens de studie of eerste werkervaring natuurlijk de nodige stress en teleurstellingen opleveren. Want hoe ga je nu om met de keiharde eisen, afwijzingen en financiële (tegenvallende) zelfstandigheid?
-
Werkgever, wat doe jij?
Veel werkgevers richten zich bij het voorkomen van stress voornamelijk op het verminderen van de werkdruk, door bijvoorbeeld het aantal taken te verlagen. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat deze aanpak van stressreductie werkt als een werknemer al psychisch ziek is. Het is alleen niet de oplossing om werkgerelateerde stressklachten zoals een burn-out te voorkomen. Daarvoor is het juist van belang dat de werknemer energiebronnen benut (door collega’s in te schakelen voor ondersteuning, of door op efficiënte wijze invulling te geven aan werk). Werknemers die hun energiebronnen te allen tijde optimaal benutten, kunnen namelijk beter omgaan met de werkbelasting en stress op het werk.
TIP: Klein gebaar, groot geluk
Vaak krijgen mensen energie van iets wat klein lijkt. Een compliment, steun van collega’s of inspraak bij een beslissing. Of aangepaste werktijden, zodat werk en privé beter op elkaar aansluiten. Deze energiebronnen zorgen ervoor dat de werknemer beter met de ervaren werkdruk en werkstress omgaat. De werknemer behoudt zijn energie en werkplezier… Kleine moeite toch?
Wil je meer weten over het verhogen van je weerbaarheid ten opzichte van stress of hoe je in 12 weken kunt re-integreren bij een burn-out? Neem contact met ons op voor een gratis, vrijblijvend gesprek. Barbara Kok, office@unlimitedpeople.nl
Re-integreren in 12 weken door unieke 3-D benadering
De professionals van Burn Out Poli begeleiden mensen en organisaties naar hun duurzame authentieke kracht. Dat betekent: direct re-integreren en je goed voelen door een intensief programma van 12 weken: onze unieke en multidisciplinaire driedimensionale benadering, het Burn Out Programma.
We richten ons daarbij tegelijkertijd met:
- Doorbraakcoaching op de mentale toestand
- Emotietraining op de emotionele beleving
- Osteopathie, voedingsadvies en fysieke training op het lichaam
Dat levert bewezen langdurig en zeer snel (binnen 12 weken!) resultaat op… exit burn out. Welkom groei naar jouw volledig potentieel: bewust, gepassioneerd en energiek.